Echte muzikanten passen zich niet aan, right? Zever,
gezever! Een nummer kan live toch wel serieus anders klinken dan de versie die we voor ogen
hebben in de studio.
Ok. Typische single maken (refrein na 1 minuut, nummer na 3
minuten afsluiten, strofe-refrein-strofe-refrein)? Nee, meneer. We proberen wel
een lijn in de nummers te krijgen zodat de drie nummers op de EP als één geheel
klinken.
Main streets hebben we weinig aangepast. De grootste
verandering is dat we het nummer ingekort hebben. Wat live interessant is, is
op plaat soms gewoon saai. De drum zal ook anders klinken dan live te horen was.
Oh. Bijna vergeten vermelden dat er ook een stuk inzit met lage, gregoriaanse
gezangen.
Come let us
pray (werktitel). Live klinkt dit nummer heel sober. Vergeet less is more. Verwacht
veel lagen en een brede klank. We spelen veel meer met percussie. Brecht blijkt
redelijk goed te kunnen beatboxen. En soms lijkt het in de richting van gospel
te gaan. We sluiten af met een strijkkwartet. Eclectisch, voila, het woord is
gevallen: eclectisch.
Smile. Helemaal anders dan onze live-versies. Live spelen we
deze wals op een orgel. Op plaat zal het donkerder klinken. Verwacht zware
bassen met daarover Ennio Morricone-achtige gitaren.
Maar voor de rest zijn we geen moeilijke jongens.